Schola Latinae linguae

Schola Latinae linguae semper in domo est; in cubículo meo cum magistris. Ego recito lectiones.

Lectiones sunt de vocabulis et casibus et verbis et ceteris. Valde amo linguam Latinam. Ideo ego sum sedula. Hodie sunt scripta. In fine scriptorum est sententia: “Consuentudinis magna vis est”. Magistra est severa, sed iusta. Ea amat discipulam suam. Nomen eius est Camilla. Camilla est formosa. Ego amo magristram. Mihi nomen est Iulia. Mihi praenomen est Livia et cognomen Publia, ergo, mihi nomen totum est ‘Livia Iulia Publia’. Magistra me interrogat:

- Quomodo dicitur haec sententia? Iulia Respondet: - Amor pondus meum. Magistra laeta dicit: - Es sedula, Iulia! Bona Discipula.

Magistra in manibus librum meum tenet. Camilla clara est. Ego prope Camillam habito. Unum fratrem habeo, ergo, Aemilio una soror est. Ei nomen est Aemilius. Nomina patri et matri sunt Marcellus et Sempronia. Gens Iulia Publia nullas servas habet.

Familia mea pecuniosor est quam família magistrae. Cum Camilla venit ad domum discipulae, hic caenat, nam mater mea eam ad caenam vocat. Caena Semproniae delectat Camillam et Iuliam, Sempronia semper bona est cum Camilla.  

Sempronia saepe fabulas narrat Iuliae: fabulas Aesopi. Cur Fabulas Aesopi? Fabulas Aesopi narrat quia “Exemplis continetur Aesopi genus”, dicit Aesopus in libro suo. Aesopus quoque dicit: “Nec aliud quicquam per fabulas quaeritur quam corrigere error ut mortalium”.

Magistra dicti "Vale" et per ostium exit et ad domum suam it. Iulia mensam ornat atque ad lectum it.

*Textus a Ferdinando Golombieski scriptus,